Parafia ewangelicka w Wolsztynie powstała w 1612 r. Początkowo używała kaplicy w dobrach jednego ze szlachciców, który przyjął luteraniznm. W 1641 r. powstał kościół z fundacji Anny Miękickiej, którego budowa została sfinansowana przez lokalną szlachtę luterańską. W 1656 r. podczas potopu szwedzkiego kościół został splądrowany. Został odnowiony w 1660 r. ale 19.09.1810 spłonął. Przez pewien czas ewangelicy używali kościoła katolickiego św. Katarzyny w Wolsztynie aż do 17.03.1811, kiedy to poświęcono dom modlitwy dla parafii. Nowy kościół został poświęcony 27.11.1832

Parafia wolsztyńska wyróżniała się na tle innych parafii w Poznańskiem, że na początku jej istnienia miała dwie wspólnoty luterańskie – jedną polskojęzyczną, drugą niemieckojęzyczną. Pierwszym polskim kaznodzieją był Nikolaus Dudelius, który zmarł w 1653 r., Następni to Jan Wirselius oraz Jan Thyräus.

Poewangelicki kościół Wniebowstąpienia Pańskiego z lat 1830-32, o cechach późnoklasycystycznych i neoromańskich. Obecny jest świątynią murowaną, z kwadratową wieżą nakrytą ostrosłupowym hełmem od frontu i półkolistą absydą za prezbiterium mieszczącą zakrystię. We wnętrzu, krytym otynkowanym stropem drewnianym o dekoracji kasetonowej, znajdują się po bokach dwie kondygnacje balkonów. Ołtarz główny z obrazem Wniebowstąpienia Pańskiego oraz prospekt organowy reprezentują styl klasycystyczny. Pod schodami prowadzącymi na balkony dwie marmurowe tablice upamiętniają poległych w I wojnie światowej.

Od 1966 roku w kościele, którego wnętrze ma doskonałą akustykę, a organy (firmy Hartig z połowy XIX wieku) ciekawe brzmienie, odbywają się w sierpniu koncerty Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej. Podczas koncertów rozbrzmiewa muzyka baroku, klasycyzmu i romantyzmu, prezentowane są najciekawsze formy kameralne, chóralne, instrumentalne od średniowiecza do czasów współczesnych.

Obecnie jest to kościół filialny Parafii Rzymskokatolickiej NMP Niepokalanie Poczętej w Wolsztynie.