Ukończył szkołę elementarną w Bełku. Następnie uczęszczał do gimnazjum w Raciborzu. Edukację gimnazjalną ukończył w Gliwicach. Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Wrocławskim. 2 listopada 1851 r. osiadł jako pierwszy lekarz i człowiek z wyższym wykształceniem w Katowicach, gdzie prowadził praktykę jako lekarz ogólny. Od 1855 r. zasiadał w Zgromadzeniu Gminnym podejmując wiele korzystnych inicjatyw dla rozwoju wsi, co zaowocowała nadaniem 11 września 1865 r. królewskim edyktem Katowicom praw miejskich. Wraz ze swoim teściem Friedrichem Wilhelmem Grundmannem zaangażował się w działalność parafii ewangelickiej, czego efektem była budowa kościoła ewangelickiego przy dzisiejszej ul. Warszawskiej oraz budowa szkoły wyznaniowej. Został pochowany na starym cmentarzu ewangelickim – teren przy ul. Konstantego Damrota. W latach 70 XX wieku z inspiracji władz komunistycznych cmentarz został zlikwidowany, a teren przeznaczono pod budowę Biblioteki Śląskiej.