Cmentarz ewangelicki (nieistniejący) w Babimoście powstał z chwilą przybycia ewangelików do miasta w poł. XVII w. ze Śląska na zaproszenie starosty babimojskiego Krzysztofa Żegockiego. Byli tam prześladowani przez Habsburgów w okresie trzydziestoletniej (1618-1648) i dopiero w miastach wielkopolskich, m. in. w Babimoście znaleźli schronienie i normalne warunki do egzystencji. Starosta działając w imieniu króla Jana Kazimierza Wazy zapewnił im swobody narodowe i religijne, udzielił zezwolenia na budowę domu modlitwy oraz wyznaczył tereny pod osadnictwo. Po przybyciu do Babimostu osadnicy niemieccy wybudowali nową dzielnicę – tzw. Nowe Miasto. W latach 1782-1789 zbudowano kościół ewangelicki, który od 1945 r. jest opuszczony i nieczynny.
Cmentarz ewangelicki został zlikwidowany w latach 60. XX w. i na jego miejscu utworzono park. Na części terenu cmentarza postawiono także bloki mieszkalne.
Jeden z żołnierzy Wojska Polskiego służących w Babimoście w latach 60. XX w. tak wspomina likwidację cmentarza: „Zaś z tym babimojskim cmentarzem niepojęte dla mnie jest, że w tym czasie jeszcze żyło w Babimoście wielu potomków tych, których groby zostały zniszczone. Ostatnie pochówki datowane były na koniec lat czterdziestych, pamiętam to, bo ze zwykłej ciekawości byłem kilka razy na tym cmentarzu, jako że leżał on na trasie pomiędzy osiedlem wojskowym a koszarami.”

Źródła:
babimojszczyzna.pl/wp-content/uploads/2017/09/Okruchy-1.pdf;
powiat-zielonogorski.pl/pl/Gminy/Babimost/Zabytki;
https://commons.wikimedia.org/…/File:Babimost,_Stodoła_-_fotop