Cmentarz położony na terenie zabudowanym wsi Choceń przy zbiegu ulic Słonecznej i Zakrzewskiej, przy ul. Zakrzewskiej 12 naprzeciwko gospodarstwa przy ul. Zakrzewskiej 27. Jadąc drogą wojewódzką od strony Kowala należy tuż po zauważeniu zielonej tablicy oznaczającej wjazd na teren wsi Zakrzewek skręcić w pierwszą w lewo drogę (ul. Zakrzewska) i następnie jechać prosto ok. 550 metrów. Po prawej stronie, tuż za rozwidleniem dróg (ul. Zakrzewskiej i dochodzącej ul. Słonecznej), widzimy zadrzewiony i zakrzaczony teren cmentarza. Od północy sąsiaduje z ul. Zakrzewską, od wschodu z terenem szkółki iglaków, a od południa i zachodu z gruntami ornymi.
Cmentarz w Zakrzewku wyszczególniony jest w opracowaniu z 1937 roku autorstwa dr Eduarda Kneifla o parafiach ewangelicko-augsburskich dawnej ewangelickiej diecezji kaliskiej (str. 103) . Ewangelicy z Zakrzewka należeli do parafii ewangelickiej w Chodczu, która dysponowała 16 cmentarzami, w tym właśnie w tej wsi.
Zakrzewek powstał w 1844 roku poprzez wyodrębnienie części areału majątku Choceń będącego w posiadaniu rodziny Zakrzewskich. Ignacy Zakrzewski herbu Pomian osiedlił w Zakrzewku kolonistów niemieckich, którzy dzierżawili ziemię w zamian za czynsz lub kupili ją na własność. Przybysze byli ewangelikami należącymi do parafii ewangelicko-augsburskiej w Chodczu. Wedle danych statystycznych z 1846 roku w Zakrzewku mieszkało 9 rodzin ewangelickich, razem 49 osób. Pierwsza wzmianka o szkole pochodzi z 1867 roku. Wówczas był to drewniany budynek zamieszkały przez nauczyciela. Ponieważ obszar parafii ewangelickiej w Chodczu obejmował aż 70 miejscowości a od kościoła dzieliło ich 11 km, to szkoła służyła ewangelikom za dom modlitwy, a nauczyciel był jednocześnie kantorem. Powołanie kantoratu oznaczało automatycznie, że w danej wsi musiano założyć cmentarz. Zatem najprawdopodobniej istnieje on od przynajmniej 1867 roku. Wspomniana wyżej mapa nr 1 z 1872 potwierdza jego istnienie. Pierwszy polski spis powszechny z 1921 roku wykazał, że w Zakrzewku
mieszkało zaledwie 16 ewangelików na 74 mieszkańców (21% populacji). To z pewnością tłumaczy, dlaczego kantorat nie istniał już w 1925 roku, lecz cmentarz nadal znajdywał się w wykazie w książce Kneifla z 1937 roku. Zapewne był czynny aż do końca II wojny światowej.
źródła:
Strona Stowarzyszenia Lapidaria http://lapidaria.wikidot.com/cmentarz-ewangelicki-chocen-zakrzewek#toc0 (tam również więcej zdjęć oraz informacji).
AGAD [Archiwum Główne Akt Dawnych], CWW [Centralne Władze Wyznaniowe], sygn. 1242, p. 548.
E. H. Busch, Beitrage zur Geschichte und Statistik des Kirchen- und Schulwesens der Ev.-Augsburg. Gemeinden in Königreich Polen, 1867, s. 208.
E. Kneifel, Die evangelisch-augsburgischen Gemeinden der Kalischer Diöcese, 1937, s. 103. 104.
Skorowidz miejscowości Rzeczpospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 1. m. st. Warszawa, województwo warszawskie, 1926, s. 207.
Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod red. B. Chlebowskiego, t. XIV, 1895, s. 317.