„Po okresie kontrreformacji w 1742 roku powstała ponownie Parafia Ewangelicka w Pszczynie. Rozpoczęto budowę kościoła ewangelickiego, ewangelickiej szkoły a wierni na nowo erygowanej parafii grzebani byli na cmentarzu św. Krzyża. Na utrzymanie i nowe inwestycje cmentarne w znacznym stopniu środki łożyła administracja Księcia Pszczyńskiego. Stąd można powiedzieć, że cmentarz św. Krzyża był cmentarzem ekumenicznym. Ze znaczących ewangelików spoczęli na nim archiwista Georg Gottsmann (1776-1831), budowniczowie: Paul (1750-1817), Ludwik Pusch (1779-1833). Sytuacja zmieniła się w roku 1843 roku, wówczas architekt książęcy Augustini zaprojektował bramę do mającego powstać cmentarza ewangelickiego. Ewangelicy zakupili w tym roku znaczną parcelę przy drodze prowadzącej do Mikołowa. Urządzili na niej swój wyznaniowy cmentarz. Prace nad ostatecznym wyglądem cmentarza trwały około dwóch lat. Tak, że już 18 maja 1845 roku mogło nastąpić oficjalne jego poświęcenie przez ewangelickich Księży. Dalekowzroczność potrzeb miejsca na cmentarzu przez ewangelików spowodowała, że w 1883 roku powiększono istniejący cmentarz a dwa dwanaście lat później wykonano projekt i wybudowano pomieszczenie na narzędzia (1895). Projekt wykonał budowniczy Asser i został po wykonaniu obiekt zatwierdzony odebrany przez władze miejskie.

Celem regulacji porządku i rejestracji miejsc grzebalnych na ewangelickim cmentarzu została wydrukowana w pszczyńskiej drukarni Olowsona odpowiednia instrukcja – stanowiąca zbiór przepisów, które ostatecznie regulowały wszystkie sprawy pochówki na cmentarzu. Regulamin został zatwierdzony przez przedstawicielstwo parafii i zatwierdzony przez czynniki administracyjne w Opolu i Konsystorz we Wrocławiu.
http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=34356