Elza Bryła urodziła się 10 listopada 1920 r. w Kamionkach (Mazury) jako córka Wilhelma Majora i Anny z domu Volkmann. Miała zostać nauczycielką, ale jej życie tak się potoczyło, że wybrała zawód pielęgniarki. Zaraz po wojnie pracowała w szpitalu w Giżycku.

3 grudnia 1947 r. wstąpiła w związek małżeński z Teodorem Bryłą. Urodziły im się dwie córki Barbara i Krystyna. Od 1950 r. mieszkała w Giżycku. Jednak po 8 latach wróciła do swej rodzinnej miejscowości – Kamionek i pracowała na gospodarstwie. W 1993 r. została wdową.

Elza Bryła była osobą wyjątkową. Lubiła przebywać z ludźmi, którzy z przyjemnością gromadzili się w jej domu. Nigdy nie czyniła różnicy między ludźmi. Nie miało znaczenia kogo spotykała, mogli to być Żydzi, Polacy, Ukraińcy. katolicy, ewangelicy, prawosławni, czy grekokatolicy, dla Niej liczył się człowiek, a nie narodowość czy wyznanie.

Była wieloletnią radną i kuratorem  Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Giżycku. Angażowała się w życie parafialne. Potrafiła stanąć na środku kościoła i przemawiać, a słowa nawiązywały do jej postawy życiowej. Była osobą szczerą, czasem nawet ostrą, ale miała też dar przebaczania.

Pod koniec swojego życia podupadła na zdrowiu. W maju 2009 r. złamała nogę i od tej pory już nie wstała. Zmarła 17 października 2009 r. Pogrzeb odbył się dwa dni później na cmentarzu w Kamionkach (spoczęła obok swego męża)