Ernest Leopold Stockmar urodził się 15 listopada 1818 roku w Piotrkowie. Był aptekarzem, który przybył do Krakowa po ukończeniu studiów. Dzięki własnym staraniom nabył w 1843r. za cenę 30 000 zł polskich „Aptekę pod Złotym Słoniem”, która mieściła się wówczas przy ul. Grodzkiej 94. W 1856 r., ku oburzeniu aptekarzy z krakowskiego Rynku, przeniósł ją bliżej, do budynków nr 38 i 39. W prowadzeniu apteki, pomagał mu syn, który później przejął ją po ojcu. Uznany w środowisku aptekarskim, był czynnym członkiem Gremium Aptekarzy Galicji Zachodniej, a w latach 1892-1896 jego prezesem.

Stockmar nie ograniczał się do swojej pracy, był także zaangażowany w życie Krakowa. Przez 33 lata zasiadał w Radzie Miasta Krakowa, 30 lat był radcą w Izbie Handlowej i Przemysłowej. Był także członkiem Wydziału Wielkiego Kasy Oszczędności Miasta Krakowa, cenzorem Banku Austro-Wegierskiego i reprezentantem ewangelickiego wyznania w radzie szkolnej okręgowej. Oddał się działalności w Towarzystwie Strzeleckim Krakowskim, będąc Królem Kurkowym, marszałkiem, prezesem i członkiem honorowym towarzystwa. Niezwykle przysłużył się też krakowskiej parafii ewangelickiej. 10 listopada 1861 roku wszedł w skład Pierwszego Prezbiterium Zboru Krakowskiego, który przyjął wtedy organizację Kościoła Ewangelickiego w Austrii. Stockmar został administratorem nieruchomości parafii i zajął się podupadającymi budynkami przy ul. Grodzkiej. W tych latach sytuacja finansowa parafii była bardzo trudna, dlatego nowy administrator zaczął pozyskiwać dla niej niezbędne środki. Dzięki jego zaangażowaniu wybudowano dwa budynki przy ul. Grodzkiej i gmach szkoły ewangelickiej, co docenił zbór wmurowując w bramie przy ul. Grodzkiej tablicę pamiątkową następującej treści: ZBÓR EWANGIELICKI W KRAKOWIE CZŁONKOWI SWEMU P. ERNESTOWI STOCKMAROWI ZNAK TEN WDZIĘCZNOŚCI ZA WIERNĄ OPIEKĘ NAD BUDOWĄ TEGO DOMU KŁADZIE 1871.
Przez kilka lat pełnił Stockmar funkcję kuratora zboru. W 1901 roku hucznie obchodzono w parafii 40-lecie jego pracy w zborze krakowskim, zebrano się na wspólnym nabożeństwie i przyjęciu w Hotelu Royal. W życiu osobistym był oddanym mężem Emilii z domu Weisleder i ojcem trójki dzieci, Ernesta Emila, Pauliny Emilii i Karola Ludwika.

Ernest Leopold Stockmar zmarł 26 kwietnia 1905 r. w domu przy ul. Zwierzynieckiej 7, a jego pogrzeb odbył się dwa dni później. Prowadził go ówczesny proboszcz parafii krakowskiej ks. Jerzy Gabryś w asyście przybyłego specjalnie na tę uroczystość ks. Michejdy z Nawsia. W pogrzebie uczestniczyła najbliższa rodzina, ale także goście: prezydent Miasta Krakowa Juliusz Leo z zastępcami, radni krakowscy, przedstawiciele wszystkich instytucji, do których zmarły należał i członkowie krakowskiego zboru. Jego prochy (bo Stockmar zażyczył sobie by jego ciało poddano kremacji) złożono w rodzinnym grobie w kwaterze Fd wsch. na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, na którym widnieje napis: ERNEST LEOPOLD STOCKMAR, KAWALER ORDERU FRANCISZKA JÓZEFA, KURATOR ZBORU EWANGIELICKIEGO, B. RADCA MIEJSKI, B. PREZES TOWARZYSTWA STRZELECKIEGO, B. SENIOR GREMIUM APTEKARZY ITD.
UR. W PIOTRKOWIE W ROKU 1818, ZM. W KRAKOWIE 26 KWIETNIA 1905 R.

źródło: Agnieszka Godfrejów: Stockmar Ernest (1818-1905), w: Polski Słownik Biograficzny T.43, s. 619-620