Ochronka dla dzieci została zbudowana w 1884 r. przez parafię ewangelicko-unijną. Wykonawcą projektu był budowniczy Herrmann Nerger, z wyznania ewangelik reformowany. W ramach kompleksu znajdował się budynek mieszkalny dla dzieci i nauczycieli, klasa szkolna, powozownia, budynek gospodarczy oraz pomywalnie. Przy szkole znajdował się plac zabaw.

Ochronką dla dzieci zajmowało się Stowarzyszenie Kobiet Ojczyźnianych, które wspierały diakonisy. W budynku łącznie, w różnym przedziale czasowym, mieszkało 20 diakonis.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, parafia się znacząco zmniejszyła. Dom sprzedano w 1920 r. jednemu ze ślusarzy.