Na położonej przy ulicy Kamionka 19 działce znajdował się początkowo dom mieszkalny, zabudowania gospodarcze, w tym trzy stajnie, oraz podwórze i ogród. Pierwszym wymienionym w KW właścicielem był notariusz Antoni Pawłowski z zoną Heleną z domu Kręcieską. Na podstawie sądowej umowy kupna z 20 marca 1818 roku nieruchomość nabył od niego za 1.200 talarów radca prawny oraz dyrektor Sądu Ziemskiego i Miejskiego Karol Kalau. Jako spadek nieruchomość przeszła w ręce licznych sukcesorów Karola Kalau. Wsród nich byli: wdowa Charlotta Wilhelmina Kalau , Gurlau Rauch i Albertyna z d. Kalau, Hermina Kalau, Laura Fabriciono z d. Kalau, rodzenstwo Edelina oraz Natalia Kalau i inni. Od spadkobierców tych posesję odkupił za 2.500 talarów radca królewski Ferdynand Weissermel wraz z zoną Augustą z domu Linz na podstawie sądownie zatwierdzonej umowy z dnia 3 maja 1856 roku (wpisu do KW dokonano 10 marca 1857). Następnym właścicielem został burmistrz Rudolf Paetsch, który zakupił nieruchomość za 3.000 talarów na drodze umowy z dnia 30 grudnia 1862 roku (wpis 16 czerwca 1866). Po nim całą posesję testamentem z dnia 10 maja 1871 roku odziedziczyła wdowa Matylda Paetsch z domu Kreuter (wpis 5 stycznia 1881). Od niej za 12.000 marek odkupił Andrzej Panter z Brodnicy. Przewłaszczenie i wpis do KW nastąpił dnia 19 stycznia 1881 roku. Nieruchomość 29 czerwca 1883 roku za 13.700 marek nabył sędzia Sądu Okręgowego Moller.

W dniu 1 października 1909 roku dokonano przewłaszczenia i wpisu posesji na rzecz Parafii Ewangelickiej w Brodnicy, która kupiła ją za 36.000 marek. Od tego czasu budynek główny był siedzibą Ewangelickiego Urzędu Parafialnego. Do roku 1934 mieszkał tam i miał swoją kancelarię ks. Karl Theodor Dross, a w latach 1934-1945 jego następca ks. Erich Birkholtz (brodnicki superintendent 1940-1945). W związku ze zbliżającym się frontem 19 stycznia 1945 roku biuro parafialne zamknięto – nastąpiła ewakuacja na zachód. Formalnie do 1958 roku właścicielem nieruchomości była nadal parafia ewangelicka. Dopiero postanowieniem sądu z dnia 22 kwietnia 1958 roku (wpis 12 grudnia 1958) przejął ją Skarb Państwa Polskiego.

Od roku 1945 kilkakrotnie zmieniali się użytkownicy obiektu. Przez krótki czas w 1945 roku korzystała z niego Milicja Obywatelska, w latach 1945-1947 Powiatowy Urząd Ziemski, 1947-1949 Komitet Powiatowy PPR (od 15 grudnia 1948 – KP PZPR), następnie – najdłużej – społeczna służba zdrowia, która urządzila tam poradnię dla matki i dziecka. W roku 1991 nastąpiła komunalizacja tego mienia; podstawą była decyzja wojewody toruńskiego nr GP II 7220/33538/91 z dnia 14 listopada 1991 roku, stwierdzająca, że z mocy ustawy przeszło ono na własność miasta Brodnicy. Po geodezyjnym podziale działki, jej część nr 1216/5 0 powierzchni 0.06.47 ha wraz z budynkiem zakupił na podstawie umowy sprzedaży z dnia 15 lutego 1993 roku Powszechny Zakład Ubezpieczeń SA w Warszawie (wpisu do KW dokonano 10 marca 1993). Nowy właściciel przebudował wnętrze oraz gruntownie odnowił elewację. Zabudowania gospodarcze zostały już wcześniej rozebrane.

Aktualnie w budynku mieści się żłobek.

źródło: Jerzy Wultański, Brodnickie ulice, Brodnica 2002
https://www.ebrodnica.pl/aktualnosci/38-region-historia/sladami-dawnej-brodnicy/35-organizacja-zycia-religijnego-ewangelikow.html