Najstarszy z czterech synów Ludwika Grohmana. Po jego śmierci przejął kierownictwo w firmie. Był pracownikiem Komitetu Ofiary Narodowej Tymczasowej Rady Stanu. W 1918 r. mianowany członkiem Rady Stanu. W 1921 r. firma Scheiblerów połączyła się z fabryką Grohmanów. Powstał wówczas największy kompleks przemysłowy w Łodzi – „Zjednoczone Zakłady Włókiennicze Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana – Spółka Akcyjna w Łodzi”. Interesował się sztuką wschodu, zbierał grafikę polską i obcą. Urządzał koncerty fortepianowe.  Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.