Nieistniejący dziś, łęczycki kościół ewangelicko-augsburski stał przy ulicy Ozorkowskiej przez blisko 150 lat. W 1843 roku uzyskano od władz carskich plac pod budowę świątyni. Kościół nie został jednak wzniesiony od podstaw. Postanowiono zakupić i przenieść do Łęczycy drewniany, nieużytkowany kościółek z Rudy Bugaj koło Aleksandrowa Łódzkiego.
Kościół miał prostą konstrukcję; był to niewielki, drewniany budynek z dwuspadowym dachem. Wyróżniała go czworoboczna sygnaturka oraz pięknie zdobiona wimperga. Fundatorem obrazu do ołtarza głównego był dyrektor fabryki w Ozorkowie, Karol Scheibler, w latach późniejszych największy łódzki przemysłowiec. Organy wybudowała firma Drachenberg z Gąbina. Warto również wspomnieć, że w posiadaniu łęczyckiego kościoła znajdowała się Biblia Radziwiłłowska z 1563 roku, podarowana przez pastora Bando z okazji poświęcenia zboru. Niestety ów bezcenny wolumin zaginął w czasie II wojny światowej.
Po II wojnie światowej obiekt przestał być użytkowany, a w 1986 roku został poważnie uszkodzony przez wichurę. Wkrótce po tym został rozebrany.
Źródło: http://osadnicy.info/poza-okregiem/leczyca/kosciol-w-leczycy