Decyzję o budowie kościoła podjęła pani konsul Emilia Heyse zd. Nitsche, która w swoim testamencie podarowała miastu 2 mln marek i wytyczne dotyczące nowego kościoła ewangelickiego, synagogi i sierocińca. 7 grudnia 1902 r. wydano decyzję w sprawie budowy kościoła i pastorówki. Opracowanie planów zlecono architektowi Fritzowi Gottlobowi z Berlina. 7 maja 1903 r. projekt kościoła był już gotowy. 30 sierpnia 1903 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego i rozpoczęcie prac budowlanych, które trwały z przerwami do marca 1906 r. 29 marca 1906 r. poświęcono nowo-wybudowany kościół. Głównych architekt przekazał wówczas klucze ks. Wiesenerowi. 7 maja 1903 r. projekt kościoła był już gotowy. 30 sierpnia 1903 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego i rozpoczęcie prac budowlanych, które trwały z przerwami do marca 1906 r.

29 marca 1906 r. poświęcono nowo wybudowany kościół. Głównych architekt przekazał wówczas klucze ks. Wiesenerowi. Ostatnie nabożeństwo w tej świątyni odbyło się 11 marca 1945 r. Już dzień później  kościół został zniszczony przez bombę która uszkodziła jedynie w niewielkim stopniu więźbę dachową. Uszkodzenia dało się naprawić w przeciągu pół miesiąca. Uciekając z miasta mieszkańcy nie byli jednak zainteresowani naprawą świątyni.

Od wkroczenia wojsk radzieckich do miasta rozpoczął się proces dalszej dewastacji świątyni. Elementy drewniane demontowano na opał.  Na cynowych piszczałkach z organów dzieci urządzały uliczne koncerty, a witraże był tarczą dla chłopców strzelających z proc. Nikt nie reagował. W 1950 r. skradziono cztery dzwony.

Na przełomie lat 1961-1962 w ramach „akcji o porządkowaniu miasta i jego rozwoju” podjęto decyzję w sprawie rozbiórki. 12 listopada 1962 r. Wydział Architektury i Budownictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Świnoujściu wydał oficjalne pozwolenie na rozbiórkę świątyni. Rozebrano wówczas nawę główną i boczną. Prace prowadziło Miejskie Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane. Materiał uzyskany z rozbiórki posłużył do utwardzania alejek spacerowych, dróg i ulic. 26 kwietnia 1962 r. pod nadzorem Komendy Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Świnoujściu przy pomocy liny ciągniętej przez traktor przewrócono hełm znajdujący się na wieży.

W 1966 r. pojawił się projekt przekształcenia wieży w punkt widokowy. Nie doczekał się on realizacji. W latach 1985-95 miejsca po nawach zabudowano budynkami mieszkalnymi.

Na początku roku 2004 pojawił się nowy pomysł na wieżę widokową. Rozpoczęły się również prace porządkowe i zabezpieczające. W lutym 2006 r. otwarto wieżę widokową i kawiarnię.

na podstawie artykułu Waldemara  Małkiewicza – http://www.michalkozal.swi.pl/mk7a.pdf