W 1855 r. zakupiono plac pod budowę świątyni. 21 maja 1860 r. przystąpiono do pierwszych prac budowlanych. 14 czerwca 1860 r. poświęcono kamień węgielnych. W dniu 29 października ks. generalny superintendent dr Hahn z Wrocławia dokonał uroczystego poświęcenia kościoła nadając mu imię „świętego Jana”. Wielkim fundatorem parafii był jej były parafianin, prof. August Karol Kiss (ur. 11 X 1802 w Paprocanach (Tychy) – zm. 24 III 1865 r. w Berlinie), odlewnik i rzeźbiarz. Prawdopodobnie jego dziełem jest odlew głowy Chrystusa Pana nad głównym wejściem do kościoła w Mikołowie. Kościół zbudowany jest w stylu neogotyckim. Budowniczym organów był Carl Volkmann z Gliwic (16 głosów, 2 manuały, pedał), w neogotyckim ołtarzu znajduje się obraz Pana Jezusa oparty o motyw z Ew. św. Jana 18,4: „Kogo szukacie?” namalowany przez berlińskiego artystę malarza Radtkego. Obraz ten został ufundowany przez nieżyjącego już wówczas radcę prawnego Kohlstocka i jego brata kupca Kohlstocka również z Berlina. Również w stylu neogotyckim jest chrzcielnica i ambona. Ambona może przyjąć nazwę „ekumenicznej”, ponieważ oprócz rzeźb Reformatora ks. dr. Marcina Lutra i Filipa Melanchtona są także postacie: ks. Ulricha Zwingliego, ks. Jana Kalwina, oraz bp. Mikołaja Zinzendorfa z Herrnhut. Są to już wyraźne wpływy istniejącej tu od 1817 r. unii luteran i kalwinów (dotąd Górny Śląsk był luterański). Tego samego jeszcze roku parafianie nabyli od Jana Taistry pole za kościołem i już w sierpniu 1861 r. poświęcono je na cmentarz. W 1908 r. dokonano remontu kościoła – odnowiono malowanie. Podczas II wojny światowej kościół został zdewastowany. Wybito dużą ilość witraży. 29 września 1946 r. ks. biskup prof. dr Jan Szeruda na nowo poświęcił kościół św. Jana (rekonsekracja). W 2001 r. wyremontowano dach i elewację kościoła.