W latach 20-tych XIX wieku napływ tkaczy i osadników z Saksonii, Śląska i Prus Wschodnich, będących w znacznej większości wyznania ewangelickiego, spowodował objęcie Turku i okolicy opieką księdza z pobliskiego Władysławowa. Szybki rozwój lokalnej wspólnoty ewangelickiej spowodował, że w 1837 roku powstaje w Turku samodzielna organizacja parafialna.
Projekt kościoła ewangelickiego w Turku, został wykonany w 1840 roku przez Henryka Marconiego, znakomitego architekta znanego z szeregu imponujących realizacji warszawskich i licznych budowli na prowincji. Rozpoczęcie budowy nastąpiło niemal dziesięć lat później, dzięki staraniom pastora Wilhelma Augusta Posselta. Budowę częściowo ukończono w 1851 roku i zaczęto w nim odprawiać pierwsze nabożeństwa. Dalszy bieg inwestycji przerwał wybuch epidemii cholery. Jej ofiarami padło 215 członków wspólnoty, w tym i pastor Posselt.
Od 1852 roku budowę kościoła kontynuował pastor Karl Ludwig Teichmann. Prawdopodobnie niektóre prace trwały do roku 1857.
Trzydzieści osiem lat posługi pastora Tiechmanna w Turku przyniosło nie tylko dokończenie świątyni, ale także budowę reprezentacyjnej siedziby parafii, pastorówki i szkoły ewangelickiej. Choć budynek spłonął w 1880 roku, to został szybko odbudowany w obecnej formie.
W końcu XIX wieku, gdy pastorem był Karl Schroeter, podjęto decyzję o wzniesieniu wieży kościoła. Można przypuszczać, że powstało wówczas również neogotyckie murowane ogrodzenie od strony ulicy.
Od 1913 roku pastorem turkowskiego zboru był ks. Leon Johann Sachs, wieloletni opiekun życia parafialnego, zasłużony dla miasta społecznik, członek Komitetu Obywatelskiego, współorganizator i nauczyciel gimnazjum. W 1914 roku, gdy zbliżało się 400-lecie reformacji, parafia postanowiła dokonać rozbudowy kościoła. Projekt budowy nowej wieży i przebudowy wnętrza sporządziła łódzka firma „Wende und Klause”. Wybuch I wojny światowej zniweczył plany. Zubożona wspólnota dopiero w 1926 roku otrzymała nowe dzwony dla kościoła, w miejsce zrabowanych w czasie wojny przez Niemców.
Obecnie świątynia ewangelicka, poddana w 1984 roku kapitalnemu remontowi, jest najstarszą budowlą sakralną w Turku – wciąż użytkowaną i utrzymywaną przez wiernych Kościoła ewangelicko-augsburskiego.