Pierwszy kościół ewangelicki w Lubawce wzniesiono przy obecnej ulicy Wojska Polskiego w 1849 r. z fundacji Związku Gustawa Adolfa. Była to neogotycka, oszkarpowana budowla salowa murowana z kamienia. Nawa założona na prostokącie (27 x 40 m, nakryta była dachem 2-spadowym), z wielobocznie zakończonym prezbiterium (d. z dachem wielopołaciowym) flankowanym przez dwie niewielkie przybudówki. Na osi kwadratowa (5 x 5 m), trzykondygnacyjna wieża zegarowa zwieńczona galeryjką, z której wyrastał iglicowy hełm 6-połaciowy.

Wnętrze z piętrowymi emporami oświetlały ostrołukowe okna. Od II poł. XIX w. kościół cieszył się dużym zainteresowaniem turystów. Po ostatniej wojnie nie był użytkowany do celów kultu. Najpierw Zakłady Wyrobów Azbestowych „Gambit” zagospodarowały kościół na magazyn, a w latach 1977-1979 był adaptowany na salę gimnastyczną. Podczas prac adaptacyjnych wieżę pozbawiono hełmu. Obecnie służy jako magazyn.

Obok teren dawnego cmentarza ewangelickiego z kostnicą z ok. 1850 r. – również adaptowaną na magazyn. W skład zespołu wchodzi jeszcze budynek administracyjny z ok. 1880 r.

Bibliografia:
„Słownik geografii turystycznej Sudetów – Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory”;
http://www.lubawka.eu/article/turystyka/warto-zobaczy/zabytki-w-lubawce/2/164
https://polska-org.pl/549545,Lubawka,Kosciol_ewangelicki_dawny.html