Kościół rzym.-kat. pw. Przemienia Pańskiego w Mielnie to budowla gotycka powstała w XV w. Rozbudowany, przebudowany.
Budowla jest typowym przykładem wiejskiego, jednonawowego kościoła ceglano-kamiennego, który budową i zamysłem architektonicznym nawiązuje do miejskiej architektury gotyku strefy południowego pobrzeża Bałtyku.
Wieża wzniesiona w XVI w., dwukondygnacyjna, pokryta miedzianym dachem namiotowym o wyciętych połaciach, przechodzącym w bęben ośmioboczny, zwieńczony hełmem ostrołukowym, zakończonym iglicą z kulą i sterczyną.
We wnętrzu zachowała się barokowa ambona z XVIII wieku z rzeźbami czterech ewangelistów oraz dwa dzwony.
Pozostałe wyposażenie neogotyckie, neorenesansowe i neobarokowe.
Kościół od 1534 r. (kiedy to decyzją Sejmu Trzebiatowskiego zmieniono na Pomorzu Zachodnim wyznanie) należy do protestantów. Ostatnim proboszczem ewangelickim w Mielnie był Wilhelm Kaehler (1934-1946), który ostatnie nabożeństwo odprawił w 1945 r. W 1945 r. kościół przejęli rzymscy katolicy.
Źródło:
www.pomeranica.pl/wiki/Kościół_Przemienienia_Pańskiego_(Mielno)