Kościół rzym.-kat. pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lotyniu to budowla powstała w 1734 r. (niektóre źródła podają datę: 1794 r.) dla ewangelików.
Budowla o konstrukcji ryglowej, z wypełnieniem ceglanym (w niektórych przewodnikach podawany mylnie jako szachulcowy); pierwotnie kryty gontem, po remoncie blachą miedzianą. Masywna wieża zwieńczona dachem wieżowym. Na niej dzwon z 1617 r., wykonany przez stargardzkiego ludwisarza Joahima Karstede.
Obiekt salowy z emporami biegnącymi z trzech stron ( emporę za ołtarzem usunięto po 1945 r.).
Wewnątrz ołtarz (1733) reprezentuje nurt lokalnej, barokowej sztuki ludowej (wyrzeźbione są tu m.in. herby fundatorów).
Przy kościele nagrobki grafów von Hertzberg, m.in. bogato płaskorzeźbiony, secesyjny Gunilli von Hertzberg (1893-1907), czy też posiadający formę steli Wilhelma von Hertzberg (1786-1835) oraz pomnik ofiar I wojny światowej z figurą maryjną na szczycie.
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/…/Kościół_Wniebowzięcia_Najświętszej_Maryi_Panny_w_Lo…;
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lotyń_(województwo_wielkopolskie);
www.kosciolydrewniane.pl/pages/drewniane/lotyn.html.