Kościół rektoralny należący do Franciszkanów reformatów ufundowany przez  Andrzeja Wolskiego i jego żonę Mariannę z Radzymińskich. W 1864 r. po kasacie klasztoru kościół ograbiono i zamieniono na cerkiew prawosławną św. Barbary. Po I wojnie światowej przez krótki okres czasu świątynia pełniła funkcję kościoła rzymskokatolickiego, następnie ewangelickiego (do 1944 r.) Od 1944 r. kościół zwrócono reformatom.