W XIX w. na Górnym Śląsku doszło do nagłego uprzemysłowienia. Z tego powodu dotarło na te tereny wielu imigrantów (w tym z głębi Niemiec). Część z nich była wyznania ewangelickiego. Zaistniała zatem potrzeba wybudowania kościoła dla tych ludzi. Świątynię zbudowano według projektu Richarda Lucae, kamień węgielny pod budowę położono 17 lipca 1856 r. Poświęcony został 29 września 1858 r. jako kościół Zmartwychwstania Pańskiego. W ten sposób powstał pierwszy murowany kościół w Katowicach mieszczący ok. 300 wiernych. Pierwszym pastorem zboru katowickiego został ks. Gothold Christian Clausnitzer (1810-1875).
Jednak wraz z postępującą industrializacją Katowic sprowadzało się tam coraz więcej ludzi. Stosunkowo nowy kościół bardzo szybko okazał się być za małym. Kolejne rozbudowy miały miejsce w roku 1887 i 1902. Współcześnie mieści ok. 1200 ludzi.
Po II wojnie światowej kościół został zajęty przez katolików. Został wtedy również rozebrany pierwotny ołtarz. W 1947 roku udało się odzyskać kościół, jednak ewangelicy musieli w zamian odstąpić trzy inne kościoły (Hołdunów, Siemianowice Śląskie, Bytom).
Pastorzy zboru katowickiego:
1854-1875 – Gothold Christian Clausnitzer
1875-1903 – ks. Franciszek Kralik
1903-1937 – ks. sup. dr Herman Voss
1945-1978 – ks. Adam Hławiczka
1979-1992 – ks. Ryszard Neuman
1993-2014 – ks. bp Tadeusz Szurman
od 2014 – ks. bp dr Marian Niemiec
Źródło:
Dzieło łaski Bożej – Diecezja Katowicka Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, Katowice 2003, s. 76-80.
Historia Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Katowicach