Urodził się w rodzinie księdza Alfreda Hugona Figaszewskiego i Marii z Chałasińskich. W 1931 r. rozpoczął naukę w szkole ewangelickiej w Katowicach. Od 1939 r. uczęszczał do Gimnazjum ewangelickiego im. Mikołaja Reja w Warszawie. Czas II wojny światowej spędził w podwarszawskiej Radości mieszkając u dziadków wraz z siostrą Alicją i matką. W latach 1940-1944 brał udział w tajnych kompletach, a w 1944 r. zdał egzamin dojrzałości. Następnie został powołany do Wojska Polskiego i skierowany do szkoły podoficerskiej we Włodawie. Po szkoleniu został wysłany na front i walczył podczas Operacji Berlińskiej. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Od 1945 r. studiował na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Studia ukończył w 1951 r. Ordynowany 20 stycznia 1952 r. w kościele ewangelicko-reformowanym na Lesznie (ze względu na zniszczony kościół Św. Trójcy). Swoją pracę duszpasterską rozpoczął na Mazurach w Kętrzynie. Od 1 lipca 1952 r. do 1992 r. proboszcz Parafii Ewangelickiej w Gliwicach.