Urodził się w Warszawie. Był synem znanego księgarza i wydawcy – Edwarda Wendego, w jego drugim małżeństwie z Karoliną z.d. Liedtke.

Po zdaniu matury wyjechał na studia teologii ewangelickiej do Dorpatu. Był członkiem korporacji akademickiej Konwent Polonia.W 1900 r. uzyskał dyplom uniwersytecki i powrócił do Warszawy, gdzie przez 3 lata był wikariuszem parafii Św. Trójcy.

W Warszawie poznał swoją żonę – Jadwigę Manitius, córką Superintendenta Generalnego. Pod koniec 1902 r. został delegowany do parafii w Kaliszu, gdzie pracował do początku II wojny światowej.

W latach 1915-1924 był członkiem i przewodniczącym Rady Miejskiej w Kaliszu.

W 1915 r. ks. Wende objął urząd superintendenta diecezji kaliskiej, który piastował do 1936 r., a po zmianie prawa kościelnego w latach 1937–1939 był jej komisarycznym seniorem.

Po wybuchu II wojny światowej opuścił Kalisz. Przeniósł się do Warszawy, dzięki pomocy kaliskiego przedsiębiorcy Hugo Müllera, który swoją ciężarówką przewiózł go do stolicy.

Podczas wojny nie pracował w żadnej z parafii, ale brał udział w tajnym kształceniu młodych teologów. Po wojnie na krótko wrócił do Kalisza, lecz szybko powrócił do Warszawy ze względu na bardzo trudne położenie parafii ewangelickiej w Kaliszu.

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.