Proboszcz, zboru ewang. W Ustroniu, działacz społeczny. Syn chłopa z Ropicy pod Cieszynem. Uczęszczał do gimnazjum ewangelickiego w Cieszynie, a następnie studiował na Wydziale Teologii Ewangelickiej w Wiedniu. W 1856 r. został wybrany pastorem zboru ewang. w Ustroniu, gdzie pracował do śmierci. czyli ponad 50 lat.

Zaangażował się w rozwój szkolnictwa u tym zborze. Za jego czasów 1-klasową szkolę rozbudowano do 6 klas, 1-klasową w Ustroniu Polanie do 2 klas, a nowe szkoły powstały w Bładnicach i Brennej. Z jego inicjatywy założony został zakład sierocy w Ustroniu mieszczący pod koniec życia fundatora ponad 30 dzieci. Był on przeznaczony dla sierot i zaniedbanych dzieci również z innych zborów śląskich. Poprzez żonę Klugównę (z Krakowa) spowinowacony z notariuszem cieszyńskim A. Cinciałą, utrzymywał kontakty z Krakowem i Cieszynem. Plebania ustrońska była w 1863 r. swego rodzaju placówką powstańczą, w której E.Klug z Krakowa, kontaktował się z emisariuszami i tu też ukrywał ważniejsze dokumenty.

Należał on do grona ludzi przygotowujących grunt pod „Dziennik Cieszyński”. Ogłosił drukiem „Historię ewangelickiego zboru ustrońskiego” (Cieszyn 1885), kilka swoich kazań i sprawozdania z prowadzonego przez siebie zakładu sierocego.

Po kilkuletnim pobycie w Ustroniu, zaangażował się w działalność samorządową. W latach 70. został wybrany członkiem Wydziału Gminnego i brał czynny udział w wielu poczynaniach społecznych. Przyszłość gminy widział przede wszystkim w rozwoju uzdrowiska. Jako członek Gminnej Komisji Uzdrowiskowej występował z inicjatywą rozwoju i upiększania miejscowości poprzez zakładanie parków, budowę dróg, usprawnienia obsługi kuracjuszy. a na posiedzeniu Wydziału Gminnego w 1881 r. zreferował projekt rozbudowy uzdrowiska. Wielokrotnie powracał do konieczności budowy gminnego zakładu wodoleczniczego. Gmina przystąpiła w tym czasie, jako główny akcjonariusz do powstałej w 1880 r. spółki akcyjnej „Źródło Wisły”, której statutowym celem było „podniesienie miejscowości kuracyjnej, przez zdobycie środków, aby pobyt gościom w miejscowości Ustroń uprzyjemnić”. Występował przeciwko pijaństwu i postulował na posiedzeniach Wydziału Gminnego zmniejszenie ilości licencji na sprzedaż wódki. W 1888 r. należał do członków założycieli Towarzystwa Upiększenia Ustronia i przez wiele lat był członkiem zarządu.

Zmarł 9.08.1907 w Ustroniu, pozostawiając 6 synów i 3 córki.

źródło: http://www.ustron.luteranie.pl/proboszczowie,46.html