Ks. Józef Szeruda ur.  12.07.1909 r. w Wędryni, zm. 10.10.1971 w Drogomyślu. Absolwent gimnazjum im. A. Osuchowskiego w Cieszynie (1928), w l. 1928-1932 studiował teologię na Wydz. Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. 16.11.1932 r. był ordynowany w Warszawie, po czym został wikariuszem senioralnym w Cieszynie i od 1933 r. był katechetą w szkołach cieszyńskich. W 1936 r. został przeniesiony na stanowisko katechety do Siemianowicach Śląskich i Chorzowie na Górnym Śląsku. W Chorzowie założył koła Towarzystwa Polaków Ewangelików na Górnym Śląsku oraz Związku Polskiej Młodzieży Ewangelickiej Województwa Śląskiego. W grudniu 1937 r. został mianowany polskim duszpasterzem parafii w Chorzowie. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. uciekł do Kowla, następnie powrócił do rodzinnej Wędryni. W l. 1939-1945 przebywał na dalszej tułaczce, pracował m.in. w Gliwicach, Orłowej i Cieszynie. Po wojnie, w maju 1945 r. stawił się do pracy w parafii w Chorzowie. W sierpniu 1945 r. został mianowany administratorem parafii ewangelickiej w Wiśle, gdzie był m.in. organizatorem budowy kaplicy cmentarnej na Groniczku. W sierpniu 1951 r. objął stanowisko proboszcza parafii ewangelickiej w Drogomyślu, gdzie m.in. brał doprowadził do odbudowy zniszczonego w czasie wojny kościoła oraz siedziby parafii. W czasie swej służby w Kościele sprawował m.in. funkcje: członka Synodu Kościoła, radcy Konsystorza, konseniora Diecezji Cieszyńskiej, a także był członkiem Komisji Śpiewnikowej, w ramach której brał udział w opracowaniu śpiewnika kościelnego.