Urodził się we wsi Porąbka Uszewska jako syn Adama i Marianny z Suchorabskich. 30.06.1859 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej wstąpił do zakonu bernardynów. Odbył nowicjat w Sokalu. Zdał maturę we Lwowie (1864). Wyświęcony na kapłana w 1866 r. przybrał imię zakonne Kazimierz. Popadł w konflikt z władzami kościelnymi przez ukrywanie ks. Szczurowskiego, który został skazany na pokutę. Te wydarzenia przyśpieszyły jego decyzję o konwersji, którą przyjął 11 maja 1875 r. w zborze staroluterskim w Czarnolesie. Prowadził schronisko ewangelickie i wydawał broszurki misyjne. Prowadził wydawnictwo „Przyjaciel Domu. Kalendarz dla Ewangelików”. W 1879 r. podjął studia teologii ewangelickiej na Uniwersytecie w Dorpacie. Służbę duszpasterską jako ewangelicki duchowny rozpoczął w 1881 r. jako wikariusz parafii w Warszawie. Następnie został administratorem w Sobiesękach. W 1884 r. został skierowany do Łomży. Dzięki jego zabiegom wyremontowano kościół i zbudowano plebanię. Związany z PPS. Na plebanii mieścił się magazyn polskiej literatury patriotycznej i drukarnia. W 1899 r. konwertował marszałka Józefa Piłsudskiego i udzielił mu i Marii Juszkiewicz ślubu, który obył się w kościele ewangelickim w Paproci Dużej. W 1930 r. przeszedł na emeryturę. Uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi.