Karol Kulisz urodził się 12 czerwca 1873 r. w Dzięgielowie. W 1894 r. ukończył gimnazjum w Cieszynie, przez następne cztery lata studiował teologię ewangelicką we Wiedniu i Erlangen.

W 1899 r. został ordynowany na duchownego kościoła ewangelicko-augsburskiego. Po ordynacji został wikariuszem w Ligotce Kameralnej, gdzie w latach późniejszych został proboszczem. W 1913 r. założył dom dla starców i ludzi niedołężnych „BETEZDA”. Był ojcem duchowym Społeczności Chrześcijańskiej.

W 1920 r. został proboszczem parafii ewangelickiej w Cieszynie. Przed plebiscytem działał aktywnie w obronie przynależności Śląska Cieszyńskiego do Polski. Podpisał memoriał przedłożony w 1919 r. na Konferencji w Paryżu.

W 1921 r. został seniorem ewangelickiej diecezji cieszyńskiej. Założył Zakłady Opiekuńczo-Wychowawcze „Ebenezer” w Dzięgielowie, obejmujące domy dla starców, niedołężnych oraz dla sierot. Był wydawcą dwutygodnika „Głosy Kościelne”.

Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez gestapo za działalność narodową. Przetrzymywany w więzieniach w Skrochowicach k. Opawy, następnie w Rawiczu. W październiku 1939 r. trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie zginął prawdopodobnie 8 maja 1940 r. Został wówczas wywołany wśród innych więźniów i nie wrócił już na blok.