Pastor Leopold Wilhelm Wojak urodził się 15 kwietnia 1867 r. o godzinie czwartej rano w Grodźcu, koło Konina, jako syn Jana Gotfryda, nauczyciela szkoły elementarnej i kantora oraz Julianny Marianny de domo Kurtz. Ukończył najpierw szkołę ludową, następnie gimnazjum filologiczne w Kaliszu. Po maturze wrócił do Grodźca i udał się na studia teologiczne do Dorpatu w Estonii, gdzie studiował w latach 1887-1891 na Wydziale Teologii Ewangelickiej.
Ulubioną dyscypliną ks. Wojaka miała być egzegeza Starego Testamentu. o skończeniu studiów z wyróżnieniem (summa cum laude – z łac., z najwyższą pochwałą), 25 października 1891 r. został ordynowany w Warszawie, gdzie dwa dni później powołano go na wikariusza tamtejszej parafii. Od 1 grudnia 1892 r., objął administrację parafii w Sompolnie na Kujawach, a rok później został wybrany proboszczem tejże parafii. Administrował wtedy jednocześnie parafię w Babiaku. Od 29 grudnia 1898 r. wybrany został pastorem parafii w Brzezinach koło Łodzi, gdzie miał wprowadzić „surowe rządy”, ale w trosce o parafian i „zbawienie ich dusz”. Zapoczątkował w Brzezinach nabożeństwa dla dzieci, był też inicjatorem wzniesienia budynku na potrzeby gminny ewangelickiej, który zresztą zachował się do dziś. Administrował wtedy parafie w Rawie i w Nowosolnej.
23 lipca 1912 r. ks. Wojak został wybrany pierwszym proboszczem parafii w Częstochowie, chociaż parafia istniała od 1905 r. (wcześniej jako filiał, formalnie od 1851 r.). Instalacji na urząd proboszcza dokonał, w dniu 1 listopada 1912 r., ks. Juliusz Bursche. Ks. Wojak administrował filiały w Noworadomsku (od 1922 r. jako Radomsko), Dziepółci, Zawierciu, Natolinie, Lindowie, Czarnym Lesie oraz na krótko parafię w Wieluniu.
Pastor, osiadłszy w Częstochowie, zaczął udzielać się politycznie i społecznie. W latach 1915–1917 pełnił funkcję radnego Rady Miasta, w 1917 r. został wybrany członkiem Delegacji Miejskiej dla Biednych, od 1918 r. był członkiem Deputacji Szkolnej przy Radzie Miasta.
Ks. Wojak dbał o polski charakter kościoła, kiedy w dniach 18-19 października 1917 r. podczas synodu w Łodzi, gdzie próbowano narzucić Kościołowi Ewangelicko-Augsburskiemu w Królestwie Polskim niemiecki charakter, demonstracyjnie opuścił obrady wraz z grupą delegatów na czele której stał ks. Rudolf Gundlach.
Ks. Wojak uczył lekcji religii ewangelickiej na szkółce niedzielnej oraz w gimnazjach (obecnie licea ogólnokształcące) im. H. Sienkiewicza i J. Słowackiego, gdzie nauczał także języka niemieckiego. Ks. Wojak biegle mówił i pisał nie tylko w języku niemieckim, ale także w języku rosyjskim, o czym wspomina jego syn, a co widać w pozostawionych dokumentach archiwalnych.
W czasie jego administrowania parafią częstochowską powstał chór kościelny, założono Towarzystwo Polskiej Młodzieży Ewangelickiej oraz Komitet Pań dla ubogich. Pomagał zresztą nie tylko biednym, w 1940 r. niósł pomoc rodzinom wysiedlonym z Wielkopolski i Pomorza, w czasie drugiej wojny światowej miał pomagać w ucieczce z getta kilku Żydom wystawiając im fikcyjne metryczki, a na przełomie lat 1944-1945 udzielił na parafii schronienia przyjezdnym, wysiedlonym z powstańczej Warszawy.
W czasie drugiej wojny światowej usilnie utrzymywał parafię polską i ten przymiotnik „polska” stosował wówczas w tytulaturze, pisząc o Polskim Kościele Ewangelicko-Augsburskim i Polskiej Radzie Parafialnej, chociaż dwie trzecie parafian przeniosło się do kościoła niemieckiego. Po zakończeniu drugiej wojny światowej z inicjatywy ks. Leopolda Wojaka powołano pierwszy Tymczasowy Konsystorz Polskiego Kościoła Ewangelickiego, właśnie w Częstochowie, powstał wtedy także zalążek Polskiej Rady Ekumenicznej.
Pastor był w związku małżeńskim od 20 listopada 1895 r. z Pauliną Emilią Augustą zd. Teichman (urodzoną w 1877 r.), córką pastora Karla Ludwiga Teichmana (superintendenta diecezji kaliskiej), z którą miał pięcioro dzieci: Janinę Annę (ur. 7 października 1898 r.), Marię Eugenię (ur. 9 grudnia 1900 r.), Stefana Karola (ur. 22 listopada 1904 r.), Tadeusza Józefa (ur. 6 grudnia 1907 r.), Michała Piotra (ur. 29 lipca 1912 r.).
Ks. Wojak do końca życia mieszkał w nowym domu parafialnym (wybudowanym w 1931 r.), zmarł 31 marca 1962 r. W jego pogrzebie, który odbył się 3 kwietnia 1962 r. wzięło udział ok. sześćdziesięciu księży, w tym przedstawiciele częstochowskiej rzymskokatolickiej kurii biskupiej, parafii prawosławnej oraz przedstawiciele gminy żydowskiej. Pochowany został w Częstochowie na cmentarzu ewangelickim obok swojej żony, w kwaterze jedenastej, rzędzie czwartym, grobie czternastym.
Źródło: B. Kapuściak, „Ks. Leopold Wojak – pastor, pozytywista, Polak”, [w:] Ks. L. Wojak, „Kronika Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Częstochowie”, pod red. B. Kapuściaka, Częstochowa 2017, s. 32–38; E. Kneifel, H. Richter, „Ewangelicko-luterańska parafia Brzeziny koło Łodzi 1829-1945”, tł. M. Drabik, Łódź 2010, s. 24–25; Ks. T. W[ojak], „Ks. Leopold Wojak”, „Zwiastun”, nr 17 z 1 IX 1992, s. 277-278, 283; „Goniec Częstochowski” (nr 171 z 13 VII 1915; nr 102 z 6 V 1916, nr 243 z 25 X 1916, nr 245 z 27 X 1916) oraz na podstawie akt z zespołu Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Częstochowie znajdujących się w Archiwum Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Częstochowie (sygn. 88, 113, 116, 119, 121, 123).