Urodzony w Warszawie w 1879 r., studiował teologię ewangelicką w Dorpacie. Ordynowany w 1906 r. W latach 1906-1908 był wikariuszem w Warszawie, a później administratorem w Węgrowie (1908-1910) oraz nauczycielem religii w szkołach warszawskich. W 1910 roku powołany na stanowisko diakona w Warszawie (funkcję tą pełnił do 1959 r.). Od 1918 roku członek Rady Szkolnej m.st. Warszawy, inspektor i dyrektor Diakonatu Warszawskiego „Tabita” (1906-1908; 1910-1959), redaktor czasopisma „Diakonat Warszawski”, a od 1925 roku czasopisma „Tabita”. Inicjator i współorganizator budowy kościoła we Włochach koło Warszawy.

Po II wojnie światowej zastępca proboszcza parafii Świętej Trójcy. Autor licznych opracowań na temat działalności zborowej, które przygotowywał do końca swoich dni. W 1959 roku przeszedł w stan spoczynku, po 53 latach pracy duszpasterskiej. Zmarł w 1976 r. w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Źródło: Luteranie.pl