Oskar Kleindienst urodził się w 1862 roku w Kaliszu w rodzinie nauczycielskiej. W latach 1883–1888 studiował teologię na Uniwersytecie Dorpackim. W czasach studenckich należał do Teologisches Verein – stowarzyszenia, które działało do czasu I Wojny Światowej, miało własną bibliotekę, kasę i sąd koleżeński. Jego członkowie organizowali wykłady i spotkania dyskusyjne. Był także członkiem Polskiej Korporacji Akademickiej – Konwentu Polonia.
Ordynowany na księdza ewangelickiego w 1888 roku, w tymże roku został wikarym w Kościele Św. Trójcy w Łodzi. W latach 1889–1897 był księdzem w Chodczu, a w latach 1897–1913 w Płocku. Założyciel Ewangelickiego Towarzystwa Dobroczynności. Oskar Kleindienst ożenił się z Martą, córką księdza Heinricha Leo Tochtermanna, z którą miał pięcioro dzieci. Jego najstarsza córka – Maria Alisa poślubiła księdza ze Zduńskiej Woli – Gustawa Mainitiusa. W latach 1906–1913 ksiądz Oskar Kleindienst nauczał religii i języka niemieckiego w Królewsko-Polskim Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku (później Państwowym Gimnazjum Męskim im. Króla Władysława Jagiełły). Jego żona – Marta Kleindienstowa uczyła języka niemieckiego w tymże Gimnazjum aż do roku 1933.
Oskar Kleindienst zmarł 3 marca 1913 r. w Płocku.

Wspomnienie Oskara Kleindiensta z Głosu Płockiego nr 20, 1913 r.
„Gruntowna wiedza, nieposzlakowana uczciwość, wrodzona dobroć, uprzejmość, wyrozumiałość, szczytne pojmowanie swych obowiązków i oddanie się powołaniu przysporzyło mu wielkie uznanie i szacunek parafian. Niejednokrotnie zdumiewał płocczan niezwykły widok, gdy trumnie szpitalnego nędzarza lub niemającego nikogo na świecie towarzyszył Oskar Kleindienst sam jeden aż do grobu, uważając to za święty obowiązek. Dla ubogich i nieszczęśliwych był prawdziwą opatrznością, chętny w każdej chwili do pomocy, rady lub pociechy. Pierwszy pomyślał o założeniu ewangelickiego Towarzystwa Dobroczynności, które rozporządzając niewielkimi środkami, kierowane rozumnie rozwija się pomyślnie”.