Proboszcz parafii ewangelickiej w Ustroniu. Ur. 8.07.1909 w Koszarzyskach (Zaolzie). Był synem robotnika kolejowego

Jana Bocka. Uczył się w szkole powszechnej w Koszarzyskach, a następnie w gimnazjum w Cieszynie. W latach 1930-35 odbył studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1935 r. został nauczycielem religii w szkołach powszechnych parafii ustrońskiej. W tym samym roku został ordynowany na duchownego Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego i objął stanowisko prefekta szkół i wikariusza parafii w Ustroniu. W tej parafii pozostał do końca życia.

W 1938 r. złożył przed komisją drugi egzamin kościelny. W 1940 r. został aresztowany przez gestapo i znalazł się w obozach koncentracyjnych w Gusen i Dachau. Zwolniony w 1942 r. pracował jako pomocnik księgowości w prywatnej firmie, a potem przebywał za granicą. Pod koniec wojny pełnił funkcję kapelana ewangelickiego we Francji.

Po powrocie do kraju 9 listopada 1945 r. objął znów stanowisko wikariusza i katechety w parafii ustrońskiej. W czerwcu 1951 r. został II proboszczem, a po zgonie Pawła Nikodema w styczniu 1954 r. wybrano go proboszczem tej parafii. W latach 1956- 57 piastował urząd p.o. seniora, a w latach 1962-65 był konseniorem Diecezji Cieszyńskiej. Wówczas był też wizytatorem nauki religii.

Był inicjatorem powiększenia ilości nabożeństw w stacjach kaznodziejskich oraz wznoszenia nowych obiektów sakralnych. Dzięki jego staraniu powstały nowe kościoły w Cisownicy i Ustroniu-Polanie. To sprawiło, że na wniosek Rady Parafialnej przedłużono mu o 2 lata czynną służbę w Kościele. W 1980 r. przeszedł na emeryturę, lecz nadal chętnie pomagał i głosił Słowo Boże.

Ożeniony w 1937 r. z Heleną ze Śmiłowskich z Ustronia. Zmarł 24.03.1992, pozostawiając dwie córki Marię Dorda i Ewę Bocek-Orzyszek.

źródło: http://www.ustron.luteranie.pl/proboszczowie,46.html