Miejska Biblioteka Publiczna w Słupsku znajduje się w dawnym kościele klasztornym norbertanek pw. św. Mikołaja. Stawianie murów kościoła rozpoczęto w 1311 r. i zbudowano go do końca XIV w. Powstał na miejscu pierwszego kościoła słupskiego, drewnianego, pw. św. Piotra. Powstał na dwóch niezbyt wysokich skarpach nad rzeką. Z wieży kościoła, kiedy spojrzeć na północ widać uchodzącą w dal rzekę Słupię, ponieważ z założenia jego sylwetka stanowiła znak nawigacyjny widoczny dla płynących po rzece jednostek, był widoczny już z bardzo daleka (ok. 3 m).
W 1522 r. kościół przeszedł w ręce ewangelików. W 1665 r. spłonął wraz z klasztorem. W 1737 r. został odbudowany wysiłkiem pułkownika Stedinga jako kościół garnizonowy. Później kościół zamieniono na magazyn i wozownię. W latach 1759-1760 służył wojskom rosyjskim w czasie wojny siedmioletniej jako koszary i cerkiew. Po odejściu Rosjan służył jako magazyn i remiza strażacka. Po remoncie, od 1772 roku kościół św. Mikołaja był szkołą i internatem dla ubogich uczniów. W XIX w. w kościele istniała szkoła elementarna, później pierwsza w Słupsku średnia szkoła żeńska. W 1926 roku w dawnym kościele mieściły się: szkoła dla dzieci niedorozwiniętych i kilka klas żeńskiego gimnazjum. W marcu 1945 r. żołnierze Armii Czerwonej podpalili słupską starówkę i kościół ponownie obrócił się w ruinę. W latach 1965-1971 kościół odbudowano i od tamtej pory mieści się w nim Miejska Biblioteka Publiczna im. Marii Dąbrowskiej.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_św._Mikołaja_w_Słupsku