Kaplica została zbudowana w 1896 r. jako kaplica cmentarna parafii ewangelickiej. Jest budowlą ceglaną, jednonawową. Po zamknięciu cmentarza w 1946 władze miejskie przyznały kaplicę, pozbawionej własnego miejsca nabożeństw, parafii ewangelicko-augsburskiej jako miejsce tymczasowe, do czasu odzyskania jednego z poewangelickich obiektów sakralnych. Brak własnego kościoła spowodowany był wcześniejszym zajęciem wszystkich świątyń ewangelickich przez państwo i przekazanie ich w użytkowanie Kościołowi rzymskokatolickiemu. W 1953 r. wewnątrz umieszczono tablicę pamiątkową ku czci ks. Gustawa Manitiusa. Ostatnie nabożeństwo w kaplicy odprawiono w 2003.

Gustaw Manitius ur. 7 lutego 1880 r. w Konstantynowie Łódzkim. Duchowny ewangelicko-augsburski, organizator polskiego życia ewangelickiego w Wielkopolsce i na Pomorzu, senior diecezji wielkopolskiej. 9 października 1939 r. został aresztowany przez gestapo wraz z innymi działaczami Polskiego Związku Zachodniego w Poznaniu i osadzony w więzieniu przy ul. Młyńskiej, a od grudnia w Forcie VII, gdzie został zamordowany prawdopodobnie w nocy 30 stycznia 1940.

W Poznaniu został uczczony w 1953 r poprzez umieszczenie tablicy pamiątkowej w kaplicy ewangelicko-augsburskiej. Po wybudowaniu kościoła Łaski Bożej przy ul. Obozowej tablicę przeniesiono do nowego obiektu.
W 2000 roku park przy ul Grunwaldzkiej nazwano imieniem ks. Gustawa Manitiusa, a w 2002 r. na skwerze tego parku odsłonięto pamiątkowy głaz- tablicę (autorstwa prof. Władysława Wróblewskiego).

Źródła
Hanna Hałas, Ochrona cmentarzy poznańskich, „Kronika Miasta Poznania”, ISSN 0137-3552, 2005, nr 2 (Piękno odzyskane)
Poznań. Przewodnik po zabytkach i historii, red. meryt. i oprac. tekstów Janusz Pazder, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2003,
Jerzy Domasłowski, Kościół Ewangelicko-Augsburski w Poznaniu i w Zachodniej Wielkopolsce w latach 1919-2005, Poznań, Parafia Ewangelicko-Augsburska, 2005
Wikipedia