Syn kuchmistrza księcia Michała Czartoryskiego, kanclerza wielkiego litewskiego. Jako dziecko stracił ojca. Rodzina Czartoryskich zatroszczyła się o los sieroty. Dzięki nim mógł pobierać nauki i został przyjęty do Malarni Królewskiej w Warszawie. Swoją przygodę ze sztuką rozpoczął od kopii dzieł Canaletta, następnie zaczął malować własne widoki Warszawy. W roku 1787 rysownikiem zainteresował się król Stanisław August, obiecał mu wsparcie finansowe. Król zwiedzał wówczas Ziemię Krakowską, po swoim powrocie polecił Voglowi udać się na te tereny w celu zrobienia szkiców tych miejsc. Z tej podróży powstał album zawierający 63 akwarele i rysunki. W 1788 r. udał się do Gdańska, gdzie przez dwa lata tworzył akwarele. Uczestnik organizowanych przez Stanisława Augusta obiadów czwartkowych. Po śmierci króla został nauczycielem w Warszawskim Liceum. W 1817 r. otrzymał katedrę perspektywy w Oddziale Sztuk Pięknych Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Pochowany na cmentarzu ewangelickim w Warszawie.